تاریخ:

1388

نویسنده:

ع‍لی ف‍خ‍ری ل‍رک‍رق‌

کلیدواژه ها:

رقابت پذیری - صنعت خودروسازی - ایران

پیشنهاداتی برای بهبود رقابت پذیری ایران 1-تقویت همه جانبه‌ی فرهنگ ملی برای افزایش بهره‌وری در کشور. 2-اصلاح قوانین در راستای حمایت از تولیدکننده و سرمایه‌گذار (با تاکید بر بهره‌وری نیروی انسانی) 3-بهره برداری بهینه از منابع در جهت بهبود شرایط رقابت‌پذیری با توسعه‌ی زیرساخت‌ها. 4-تقویت و حمایت از صنایع جهت حضور و کسب اعتبار در بازارهای جهانی همچون صنایع خودروسازی که دارای تجربه و قابلیت رقابت جهانی هستند. 5-تدوین و پای‌بندی به برنامه‌ای بلندمدت، واقع‌گرایانه و تعهدآور با هدف پذیرش ایران در سازمان تجارت جهانی. 6-اصلاحات در ساختار اقتصادی و ساختار صنایع کشور. 7-ایجاد شرایط رقابتی مناسب بین خودروسازان داخلی و خارجی. 8-ارتقای سطح اعتبار ملی از طریق تبلیغات و ایجاد روابط با کشورهای خارجی توسط قابلیت‌های صنایع ایرانی. 9-اتخاذ سیاست‌های پولی و مالی مناسب در جهت تقویت صنایع تولید کننده و ارزش ساز نظیر صنایع خودروسازی. 10-حمایت هوشمندانه و هدفمند از صنایع خودروسازی داخلی در کشورهایی که با ایران دارای روابط اقتصادی و سیاسی هستند از طریق عقد تفاهم‌نامه‌های بین‌المللی. 11-حمایت غیر مستقیم از صنایع خودروسازی در داخل، با فراهم نمودن ملزومات مورد نیاز (مثل تسهیلات مالی). 12-فراهم نمودن شرایط مناسب برای حضور سرمایه‌گذاران خارجی و حمایت از حضور فعال صنایع خارجی با تدوین نظام قانونی مناسب در راستای انتقال تکنولوژی و بهره‌برداری از ظرفیت‌های داخلی و بومی. 13-حضور فعال و قدرتمند در کلیه‌ی مجامع جهانی تاثیرگذار جهت اتخاذ تصمیمات جهانی براساس منافع ایران. 14-ارزیابی مستقیم و پیوسته‌ی میزان رقابت‌پذیری ایران توسط سازمانی مرتبط با سازمان‌های جهانی که بصورتی علمی راه‌کارهای مناسب جهت بهبود وضعیت رقابت‌پذیری را ارائه‌ دهد. پیشنهاداتی برای صنعت خودروسازی ایران 1-حفظ و ارتقای نیروی انسانی با کیفیت و بهره‌ور از طریق افزایش تولید. 2-افزایش بهره‌وری و نرخ رشد بهره‌وری در بخش‌های تولیدی و خدماتی از طریق نظام ارزیابی عملکرد کارکنان و ایجاد فرهنگ مشارکت، تعهد و اعتماد در گروه‌های کاری. 3-افزایش قدرت رقابت‌پذیری صنعت خودرو از طریق افزایش تولید، افزایش تنوع محصولات و بهبود شرایط حاکم بر بازار تقاضا نظیر سرعت تحویل، فروش سفارشی و ارائه‌ی تسهیلات مالی به مشتری. 4-ارتقای سطح توانمندی صنایع مرتبط و پشتیبان با بهبود و گسترش زنجیره‌ی ارزش (خصوصاً گسترش صنایع قطعه‌سازی)‌ با هدف افزایش تولید. 5-شناسایی قابلیت‌های برتر سیستم‌های خلق ارزش در صنعت خودروسازی ایران و برون سپاری سایر فعالیت‌ها. 6-ارتقای سطح تکنولوژی صنعت خودرو در داخل کشور از طریق افزایش همکاری با شرکت‌های خارجی. 7-بهره‌برداری از ظرفیت‌های متعدد دانشگاهی با پشتیبانی دولت به‌عنوان تصویب کننده‌ی قوانین می‌تواند ضمن کاهش هزینه‌ی تحقیقات در صنعت خودرو باعث تسریع در فعالیت‌های تحقیقاتی این صنایع شود. 8-تمرکز بر افزایش سهم فروش در بازارهای هدف بین‌المللی انتخاب شده ضمن کسب بازارهای جدید از طریق افزایش همکاری با شرکت‌های خارجی. 9-بهره‌برداری از موقعیت استراتژیک خاص منطقه‌ا‌ی ایران در بازارهای کشورهای همسایه.