تاریخ:

1389

نویسنده:

میت‍را ص‍ف‍اییان‌

کلیدواژه ها:

رقابت پذیری - صنایع تولیدی - ایران

توجه فزاینده به رقابت پذیری صنعت، ناشی از اثرات مثبت آن بر بهره وری و رفاه ملی است. از اینرو، ارتقاء بهره وری و رقابت پذیری در کانون توجه مدیران قرار دارد. در این تحقیق تلاش شد تا با استفاده از مطالعه صنعت تولید در ایران، مدلی جهت بررسی، پیش بینی و ارتقاء رقابت پذیری صنعت و در سطح ملی ساخته شود. این مطالعه با بررسی23 شاخه فعالیت در صنعت تولید در ایران در سال های1373 تا 1386 صورت گرفته است. این تحقیق به سه سوال اساسی پاسخ داده است: 1- رقابت پذیری صنایع تولیدی در ایران تحت تاثیر چه عواملی است؟ 2-رقابت پذیری صنایع تولیدی ایران با کدامیک از رویکردهای رقابتی قابل توضیح است؟ 3-شاخص عمومی رقابت پذیری صنایع تولیدی در ایران چگونه است؟ رقابت پذیری در این تحقیق معادل عملکرد صادراتی (نرخ نفوذ در بازارهای جهانی) در نظر گرفته شده و از روش پانل دیتا برای بررسی عوامل مشترک موثر در بین 23 شاخه صنعتی(صنایع تولیدی از کد 15 تا 37 طبقه بندی استاندارد صنعتی) بر رقابت پذیری صنعت استفاده شده است. این تحلیل به محقق اجازه می دهد که با تجمیع داده های تمامی صنایع، مدلی واحد و مشترک برای کل صنعت تولید، و نه تک تک آنها، بدست آورد. مدل نهایی تحقیق نشان می دهد که نقش متغیر "اندازه صنعت" در رقابت پذیری صنایع تولیدی ایران بیشتر از سایر عوامل است و دارای اثر مثبت بر رقابت پذیری است، در حالیکه نیروی انسانی و قابلیت های آن، در حوزه رقابت پذیری و عملکرد صادراتی بسیار ضعیف عمل می کند و در بازه زمانی مطالعه شده، نقش کمرنگی در رقابت پذیری صنعت داشته است. همچنین، دولت یکی از تاثیرگذاران اصلی بر رقابت پذیری صنایع تولیدی در ایران است. ضمناً، براساس این تحقیق و با توجه به چارچوب انجام آن، رقابت پذیری در صنایع تولیدی ایران با رویکرد مبتنی بر منابع قابل توضیح است.