تاریخ:

1389

مجری:

منصور عسگری ارجنگی

کلیدواژه ها:

رشد اقتصادی، سیاست توسعه صادرات، سیاست جایگزینی واردات، عوامل موثر بر رشد اقتصادی، علیت گرانجر، ایران

موسسه مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی در راستای رسالت تحقیقاتی خود اقدام به این مطالعه نموده است که در رشد اقتصادی کشور، کدام یک از عوامل سیاست کنترل تراز تجاری و سیاست توسعه صادرات غیر نفتی مهم‌تر و دارای سهم بیشتری است. توجه به اینکه یکی از اهداف اساسی کشور دستیابی به رشد اقتصادی است لذا شناخت عوامل موثر بر آن اجتناب ناپذیر خواهد بود و این در حالی است که با توجه به اهمیت کاهش وابستگی اقتصاد کشور به درآمدهای ارزی حاصله از صدور نفت خام از یک طرف، و جایگاه سیاست‌های توسعه صادرات در برنامه‌های توسعه اقتصادی و سند چشم انداز از طرف دیگر و از سوی دیگر سیاست جایگزینی واردات، ضرورت بررسی اثر سیاست‌های جایگزینی واردات و توسعه صادرات بر رشد اقتصادی کشور کاملاً محسوس می‌باشد. همچنین تجارت خارجی و سیاست‌های مرتبط با آن همواره مساله‌ای مهم در اقتصاد کشورهای جهان محسوب شده‌است که دنبال شناسائی عوامل موثر بر رشد اقتصادی از دیدگاه تجارت خارجی بوده‌اند. در خصوص بررسی تاثیر تجارت خارجی بر رشد اقتصادی دو سیاست توسعه صادرات جایگزینی واردات وجود دارد دارد که در سیاست توسعه صادرات جهت‌گیری تجاری برون‌گرا بوده بطوریکه تولید به نفع بازار داخلی را بر تولیدات صادراتی ترجیح نمی‌دهد و تمایزی در مورد خرید کالاهای داخلی و خارجی قایل نمی‌شود، در مقابل سیاست جایگزینی واردات سعی می‌کند تا رشد اقتصادی را از طریق جهت‌گیری فعالیتهای اقتصادی با هدف تولید برای بازار داخلی عملی سازد. لذا در این تحقیق نیز هدف بررسی میزان تاثیر سیاست‌های توسعه صادرات و جایگزینی واردات بر رشد اقتصادی کشور در طی دوره 1386-1338 می‌باشد که این مسئله تحت شرایط و فروض متفاوت بررسی گردیده است. بطور خلاصه نتایج نشان می‌دهد که در فرآیند رشد اقتصادی کشور، با توجه آمار و اطلاعات موجود و برآوردهای صورت گرفته و با توجه به فروض تحقیق می‌توان گفت در گذشته سیاست جایگزینی واردات دارای اثر بیشتری بر رشد اقتصادی در ایران داشته است که این امر تا حدود زیادی ناشی از سهم اندک صادرات غیر نفتی در GDP در سالهای گذشته می‌باشد.