تاریخ:

تير 1390

نویسنده:

ابوالفضل معصوم‌زاده زواره

کلیدواژه ها:

برندسازی - ملی

اولین چالش پیش روی برندسازی ملی موضوع ترکیب گروههایی است که باید در تدوین و اجرای برند ملی مشارکت نمایند. چنانکه پیش از این نیز اشاره شده، نحوه مشارکت این گروهها بستگی به شرایط خاص هر کشور دارد که می‌تواند شامل بگارگیری تمام گروهها یا استفاده از همکاری برخی گروهها، بسته به نوع فعالیت و اقدام مورد نظر باشد. پیشنهاد می‌شود از رویکرد جامع‌نگر، به معنای کمک گرفتن از دیگر گروههای موجود، نظیر بخش خصوصی، سازمانهای غیر انتفاعی و گروههای مهاجران نیز استفاده شود. چنانچه پیش‌تر نیز اشاره شد برندهای ملی بسیار بیشتر از هر برند تجاری دارای اجزای ملموس تحت یا خارج از کنترل هستند. به این معنا که هر واقعه اجتماعی، رخداد سیاسی، هر نوع اقدام تبلیغی و به طور کلی هر پدیده‌ای که در قالب خبر و در جریان رسانه بگنجد می¬تواند بر برند ملی تأثیر بگذارد. بنابراین احتمال محرز است که مخاطبان بیشمار خارجی در معرض پیام‌ها و سیگنالهای بسیار متنوع و متفاوتی قرار گیرند که هر کدام از منبعی ارسال گردیده است. یکی از راهکارهایی که برای مواجهه با این چالش پیش‌بینی می‌شود این است که قانوناً نهادی مسئول مدیریت و ساماندهی فعالتیهای مرتبط با پروژه برندسازی ملی گردد. نمونه اقدامات مشابه را می‌توان در کشورهایی مانند سوئیس و آفریقای جنوبی مشاهده نمود. چالش بعدی، معماری یا نمای کلی برندی است که باید طراحی شود. در مقوله برندسازی سه ساختار شناخته شده (یکپارچه، حمایتی و متکی به خود) وجود دارد که بدانها اشاره شده است. ضمناً الگویی برای طراحی و ساختمان برند ملی پیشنهاد شده که هر سه ساختار مذکور را در بر می‌گیرد و به عبارتی از آنها منتفع می‌شود. این الگو سعی کرده است موجب هم افزایی تمام اجزاء و بخشهای مختلف موجود گردیده و تا حد امکان نقاط ضعف را بپوشاند. البته یکی از ملزومات الگوی مزبور وجود یک برند مادر به مثابه چتری است که بر دیگر برندها احاطه و غلبه دارد. اگر بخواهیم واقع‌نگر باشیم، باید گفت استفاده بی‌کم و کاست از الگوی چتر برند ملی، در شرایط فعلی و برای کشور ما ممکن است منجر به خنثی شدن فعالیتهای برندسازی شود. قرار دادن تمام برندهای موجود در سایه چتر برند، می‌تواند حتی منجر به خنثی شدن تمامی فعالیتهای مرتبط با برندسازی ملی شود. با توجه به شرایط فعلی به نظر می‌رسد در الگوی ساختمان برند ملی کشورمان، بهترین گزینه تمرکز بر برندگذاری مبتنی بر ساختار یکپارچه است. در این روش برند مادر از برندهای زیرمجموعه خود انتفاع بیشتری می‌برد. تقویت برندهای تجاری، ورزشی، فرهنگی و گردشگری که دارای پتانسیل کافی جهت مطرح شدن در عرصه بین‌المللی هستند می‌تواند در نهایت برند ملی ایران را غنا ببخشد.