تاریخ:

مهر 1393

نویسنده:

-

کلیدواژه ها:

قیمت‌گذاری - کنترل بازار - کالاهای اساسی - کشورهای منتخب

اگرچه استفاده از سیاست قیمت‌گذاری در بسیاری از کشورهای جهان ابزار مشترکی به‌شمار می‌رود، آنچه که موجبات تفاوت میان این کشورها را پدید می‌آورد،‌ در ابزارهای زیر خلاصه می‌گردد: دوره بکارگیری ابزار قیمت‌گذاری: دائمی/ تقویمی/اقتضایی؟ نوع قیمت‌گذاری: سقف‌های دستوری یا باندهای قیمتی / اعلان یک سری نرخ‌های پیشنهادی قیمت (با هدف شفاف‌سازی بازار)؟ محدوده کالاهای مشمول قیمت‌گذاری: محدود به چند قلم کالای اساسی/ دربرگیرنده هر بازاری که با اخلال مواجه شود؟ درجه اتکاء به سیاست قیمت‌گذاری: ابزار مهم تنظیم بازار/آخرین ابزار مداخله در بازار؟ بررسی‌های به عمل آمده در این مطالعه نشان داد که تقریبا در تمامی کشورهای مورد بررسی از شیوه کنترل مستقیم قیمت و بازرسی استفاده شده است؛ اما از شدت مداخلات مستقیم و بازرسی‌ها به‌تناسب درجه رویارویی با واقعیات زیر کاسته شده است: درجه بالاتر «توسعه‌یافتگی بازار» در اقتصاد مورد نظر . قدرت بالای عملکرد مقام رقابتی و ضمانت اجرای ابزارهای پیش‌بینی شده . افزایش درجه تخصصی‌شدن رگولاتوری در حوزه‌های بخشی . قدرت بالای عملکرد انجمن‌های حمایت از مصرف‌کننده. افزایش نقش سامانه‌های اطلاع‌رسانی آنلاین در پایش بازار. تغییر جهت‌گیری سیاست‌گذاران در جابجایی سهم حمایت‌های قیمتی مصرف‌کننده به‌نفع تولیدکننده. جابجایی سهم قیمت‌گذاری‌های ایجابی با هدایت شده . جابجایی سهم قیمت‌گذاری‌های دائمی با تقویمی. در نهایت باید توجه داشت با وجود تمامی شرایط برشمرده در کشورهای مورد بررسی، همچنان بخش اصلی وظایف نظارت و بازرسی در بازار در این کشورها از طریق نهاد حاکمیتی به‌انجام می‌رسد و اگر از خدمات بازرسی بخش غیردولتی بهره‌گیری می‌شود، تنها به‌عنوان مجری دستورات و بدون اختیار عمل می‌باشد.