تاریخ:

ارديبهشت 1391

نویسنده:

محمد رضایی‌پور

کلیدواژه ها:

صنعتی - برنامه توسعه - ایران

در این گزارش به بهانه نام گذاری سال 1391 به نام تولید، روند حمایت از تولیدات کشور در چارچوب برنامه های توسعه و میزان رشد تولید های کارخانجات تولیدی کشور، مورد بررسی قرار گرفت. تحلیل محتوای برنامه های توسعه کشور گواهی بر این موضوع بود که برنامه‌ریزی در راستای حمایت از تولیدات کشور، فرایند مستمر و دائمی بوده است. اما با این وجود درحال حاضر ضمن برخورداری از حجم عظیم ظرفیتهای سرمایه ای اعم از سرمایه های فیزیکی و انسانی خروجیهای چرخه تولید کشور از جایگاه مناسبی برخوردارنیست. لذا با توجه به شرایط سیاسی-اقتصادی حال حاضر کشور و اهمیت ایجاد اشتغال، مقابله با تحریم ها، تامین تقاضای داخلی و کاهش وابستگی به درآمدهای نفتی، می‌توان انتظار داشت که نوع فعالیت‌های برنامه ریزی شده در خصوص تولید، اصلاح و مورد بازبینی قرار گیرند.در این گزارش جهت تحلیل آماری روند تولیدات کارخانجات کشور، به بررسی متغیرهای تولید، ارزش افزوده، داده، اشتغال و میزان تشکیل سرمایه سالیانه در 5 رشته صنعت از صنایع 23 گانه کشور پرداختیم. روند رشد تولید در تمامی این صنایع مثبت بوده است. اما تناسب نزدیک این متغیر با روند رشد داده های مورد استفاده در خط تولید،گواهی بر وضعیت نامناسب بهره وری در کارخانجات کشور دارد. بدین لحاظ و با توجه به تاکید ماده 79 قانون برنامه پنجم توسعه در لزوم ارتقاء بهره وری عوامل تولید کشور، لازم است سازمان بهره وری کشور سریعا آئین نامه های اجرایی و برنامه های عملیاتی مربوط را ارائه نماید. در ضمن آمار مندرج درجداول این گزارش حکایت از این واقعیت دارند که روند نرخ رشد تشکیل سرمایه سالیانه نیز در اکثر سالهای تولیدی کشور ثابت ویا منفی بوده است. لذا بنظر می رسد صرفه های اقتصادی جذابی جهت جذب سرمایه در حوزه های تولیدی وجود ندارد. این موضع می تواند معلول علل اقتصادی و غیر اقتصادی همچون کمبود نقدینگی، بالابودن قیمت تمام شده محصولات، اختلال نظام ارزی، مسائل مربوط به تحریم اقتصادی،حجم واردات کالاها و تولیدات خارجی و...باشد. بدیهی است که بررسی این موارد نیازمند تحقیقات میدانی مناسبی است که لازم است در دستور کار دستگاههای دولتی قرار بگیرد