تاریخ:

فروردين 1397

نویسنده:

الهام اسمعیلی‌پور ماسوله

کلیدواژه ها:

نوسازی خودروهای تجاری

در راستای سیاست‌های کلی اصلاح الگوی مصرف (مصوب 15/4/89) در بند «ق» تبصره 2 ردیف یک قانون بودجه سال 1393 مقرر بود یکصد میلیارد دلار به صورت ارزی یا معادل ریالی آن در دو بخش طرح‌های کلان نفت و گاز و نیز اجرای طرح‌های بهینه‌سازی، کاهش گازهای گلخانه‌ای و کاهش مصرف انرژی در بخش‌های مختلف از جمله صنعت (با اولویت صنایع انرژی‌بر) و حمل‌ونقل عمومی و ریلی درون و برون شهری، ساختمان، توسعه استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، گسترش استفاده از (CNG‌) با اولویت شهرهای بزرگ و مسیر راه‌های اصلی بین شهری و تولید خودروهای کم‌مصرفازی مصرف انرژی، با رعایت سایر قوانین سرمایه‌گذاری صورت پذیرد. یکی از طرح‌هایی که در ارتباط با بهینه‌سازی مصرف انرژی در حوزه حمل و نقل مورد توجه قرار گرفت جایگزینی کامیون‌های فرسوده بود. به‌رغم ظرفیت‌های قانونی بند «ق» تبصره 2 قانون بودجه سال 1393 در حوزه نوسازی کامیون‌های فرسوده و منافع ناشی از اجرایی شدن آن در قالب فروش محصولات تولیدی بخش صنعت،‌ معدن و تجارت و نیز اشتغالزایی مولد، تاکنون از این ظرفیت استفاده نشده است. یکی از علل آن، زمان‌بر بودن تصویب قانون «رفع موانع تولید رقابت‌پذیر و ارتقای نظام مالی کشور» (ماده 12 این قانون) در جهت دائمی کردن بند «ق» تبصره 2 بودجه سال 1393 بوده است. علاوه بر آن، تصویب طرح توجیهی «نوسازی 65 هزار دستگاه کامیون و کشنده فرسوده بالای 10 تن با سن بالاتر از 35 سال» در شورای اقتصاد مطابق با ماده 12 قانون «رفع موانع تولید رقابت‌پذیر و ارتقای نظام مالی کشور» و طراحی زیرساخت‌های حقوقی و نرم‌افزاری (طراحی و راه‌اندازی سامانه الکترونیکی به‌سما)، طراحی مکانیزم پیاده‌سازی شامل نحوه ثبت‌نام متقاضیان نوسازی و تامین‌کنندگان خودرو، نحوه تامین آورده اولیه و اسقاط خودرو توسط متقاضیان،‌ اعطای تسهیلات نوسازی و در پایان اندازه‌گیری، صحه‌گذاری و پرداخت پاداش صرفه‌جویی به سرمایه‌گذاری عامل صرفه‌جویی از دیگر علل تاخیر در اجرایی شدن طرح مذکور به شمار می‌رود.