تاریخ:

تير 1400

نویسنده:

-

کلیدواژه ها:

انقلاب صنعتی

انقلاب صنعتی که به عنوان انقلاب صنعتی اول نیز شناخته می شود، عبارتست از دگرگونی های بزرگ در صنعت، کشاورزی، تولید و ترابری که در بازه ی زمانی سال 1760 تا سال 1840 آغاز شد . این تحول ابتدا در انگلستان آغاز شد و سپس به اروپا و آمریکا راه یافت. انقلاب صنعتی در انگلستان در سه زمینه بافندگی، زغال سنگ و ذوب آهن بیشتر نمود یافت. استفاده از دستگاه ها به جای روش های تولید دستی، ساخت مواد شیمیایی جدید و روش های جدید تولید آهن، افزایش استفاده از نیروی بخار و آب، ساخت ماشین ابزارها و ظهور کارخانه های تولید مکانیزه، از جمله مهم ترین تحولات در این انقلاب می باشد . حدوداً یکصد سال به طول انجامید تا انقلاب صنعتی دوم که مبتنی بر تولید انبوه، تقسیم کار و استفاده از الکتریسیته برای تولید بود از راه برسد و با خود افزایش عرضه محصولات صنعتی را به همراه بیاورد. این تغییرات انقلابی نیز حدود 100 سال ادامه داشت تا آن که افزایش نقش فناوری اطلاعات در صنعت با ظهور اولین کنترل گر های منطقی برنامه پذیر (PLC )در سال 1969، جرقه های انقلاب صنعتی سوم را زد که اساس آن بر استفاده از الکترونیک و فناوری اطلاعات برای خودکارسازی تولید بنا شده بود. اما طول عمر این انقلاب کمتر از 4۰ سال بود به نحوی که در دهه اول از قرن بیست و یکم میلادی، شخصی شدن بیش از پیش تولیدات، نزدیکتر و یکپارچه شدن مشتریان و تأمین کنندگان و فرایندهای ارزش آفرین، ارتباط میان اشیاء از طریق سیستمهای هوشمند، تلفیق هوشمندی سایبری با موجودیت های فیزیکی ( Cyber physical ) و شیوع شیوه های جدید تولید از طریق افزایش ارتباطات میان فرایندهای تولیدی، نویدبخش آغاز انقلاب صنعتی چهارم شد. شالوده فعالیت در این نسل از صنعت بر تولید نامتقارن و ماژولار قرار گرفته است. لذا توانمندی تغییر سریع چینش و پیکربندی ماشینها برای تطبیق با مشخصه های مورد نظر مشتریان، امکان شخصی سازی تولید را فراهم می نماید. در این انقلاب، انتظار می رود مشتریان به جای خرید محصوالت واسطه ای (مثالً دستگاه دریل)، خواهان خدمت نهایی (مانند سوراخکاری) باشند و شرکت ها باید از طریق فراهم نمودن پلتفرمها و تحلیل داده های مربوط به مشتریان، خدمات مورد نظر را به صورت شخصیشده برای آنان فراهم نمایند.